Is er leven voor de dood ?

Gatverdamme de sektarische beweging van de rechterlijke onmacht 😱😱😱 liegende liefdeloze laffe lelijke ijdele verwaande verrotte doodse barbara achtige moraal roddel rechters en open baar hysterie minnie sterie zorgen voor oneerlijkheid en onrechtvaardigheid en houden dat in stand, de valse laffe achterbakse ouwe wijfe van de dood. You and your false appearance and false securities, wie is er hier nou de verwarde persoon. Wie zit daar een laf en onrechtvaardig toneelspel van barbertje moet hangen te spelen, nuffig, over het paard getild, stom stupide schone lelijkste schijn fascistoide kreng. Dat is de enige echte tirannie van deze tijd, vals laf minderwaardig achterbaks je hele leven huichelen en alles in je omgeving vermoorden of gevangen proberen te zetten. Akelig misbaksel. 

Wij staan tesaam voor het gericht
voor goed of kwaad te kiezen,
een volk dat voor tirannen zwicht,
zal meer dan lijf en goed verliezen,
dan dooft het licht. 


Liefdeloos en gevoelloos, je hele leven vals laf huichelachtig leugenachtig laag bij de grond minderwaardig achterbaks en stiekem doen, een doodzieke geest in een doodziek lichaam, signed margreet en o laf. 

Je kunt terecht niet meer met jezelf leven. Wat doet dat akelige kreng. Naar de politie en het om zodat een aardige vriendelijke man die haar koesterde en zo ontzettend lief voor haar was 3 dagen in de gevangenis zit, in een strafrechtzaak veroordeeld wordt tot een taakstraf en ontslagen wordt. 

Niet toevallig lijkt Bulle Bas qua uiterlijk en naam op de louche zakenman Bul Super. Dit om de dunne lijn tussen wetshandhavers en wetsovertreders te duiden. 

“Recht is iets kroms dat verbogen is."

"Recht is wat de pot schaft."

En dan zie je Marguerite and the world is allright with me. Plus Jacintha. Astrid. Maaike. Eline. Echte aardige eerlijke liefdevolle mooie sterke grappige fiere trotse vrouwen. 

The road of hate crumbles. A loving heart is the truest wisdom. 

Een artikel over de vereniging der vrouwelijke juristen, rechters en reetheren met name

Gekwetstheid is een vorm van slachtofferitis. Nu is slachtofferitis een breed maatschappelijk verschijnsel en zul je het in zekere mate moeten gedogen. Mijn natuurlijke reactie op dit soort gedrag is: negeren. En als dat niet voldoende is: wegblijven van plaatsen waar de Gekwetsten en Slachtoffers zich verzamelen. 
Altijd is er wel één of andere (machts)strijd gaande waarvan mensen zich het slachtoffer voelden. Dat kon iets heel kleins zijn, bijvoorbeeld een goede grap die zogenaamd kwetsend was. Of het was groter: een groep mensen voelde zich aan de kant gezet door het bestuur. De slachtoffers vertrokken niet, kwamen niet met voorstellen of maatregelen, maar bleven voor eeuwig hun Gekwetstheid uitdragen. Omdat ik daarnaast ook leuke sociale intelligente mensen had ontmoet, bleef ik – enigszins naïef – het idee houden dat er een moment zou komen dat de sfeer weer normaal zou worden.
Pas achteraf kan ik zeggen dat de sfeer van klagerigheid niet tijdelijk was maar kenmerkend is voor de cultuur binnen de vrouwen. Je Gekwetst voelen geeft status. Het lijkt wel een wedstrijd. Wie zich het meest Gekwetst voelt heeft gewonnen. Je Aangevallen voelen doet het ook goed. Of Bedreigd. Of Beledigd. Of Gediscrimineerd. Of Verontwáárdigd. Allemaal statusverhogende emoties. Ach en wee.
Binnen de rechter lijke onmacht worden de Gekwetsten niet genegeerd, integendeel, ze krijgen speciale rechten. Het hebben van kwetsgevoelens rechtvaardigt onder meer (lijst is niet volledig): negeren, jokken, belasteren, haten, demoniseren, drammen, vals beschuldigen, zuigen, piepen, klagen, manipuleren, ruzie zoeken, dreigen en dwarszitten. Allemaal gedragingen die, gut, wat toevallig, ook voorkomen bij sektarische bewegingen. Het is niet nodig om achteraf je excuses te maken voor je gedrag, ook niet als je door de mand valt met je laffe gehuichel en gelieg. Als Gekwetste heb je namelijk een soort van diplomatieke onschendbaarheid.
De humorloze gekwetstheidsprofeten zullen namelijk geen kans onbenut laten om je bijdragen uit hun context te rukken en er een eigen betekenis aan te geven, zodanig dat ze zich maximaal Gekwetst kunnen voelen. Alles om maar de eervolle positie van Slachtoffer te bereiken. Ter bescherming van die status gelden bepaalde (ongeschreven) regels. 
Zo is het bijvoorbeeld uit den boze om naar oplossingen te zoeken. Actie ondernemen, met goede voorstellen komen, maatregelen treffen, de telefoon ter hand nemen om dingen uit te praten of desnoods gewoon eerlijk, stoer en sterk worden, een volwaardig mens, het lijkt allemaal niet toegestaan. Op handreikingen van de (vermeende) tegenpartij dient met agressie gereageerd te worden. En al is de ander nog zo duidelijk, je bent verplicht om net te doen alsof je het niet begrijpt, zodat de situatie zo ver mogelijk kan escaleren. Het spreekt voor zich dat er over deze cultuur uit den treure wordt geklaagd, zonder dat er ooit iets verandert. En zo is slachtofferitis een belangrijke pijler van de om en onrechterlijke macht, het gebefte geboefte.

Imagine a place where ancient civilisations exists, where vibration is the key to technology

Nog nalezen ! Volgens mij bedoelde ik deze, een volgend blogboek misschien :

2018 Deel 3 kort, in 1 dag gelezen https://godinnternetta.blogspot.com/

geen samenvatting van het voorafgaande