Accu op ijzer (oud ijzer schijnt of blijkt zelfs als een batterij te kunnen werken, we zijn gered !), elestor batterij, alles op wind- en zonne-energie elektriciteit (parabolische spiegel, 2% van de zon op aarde is voldoende om de hele wereld van energie te voorzien) .. olie, kolen en gas en kern energie zo snel mogelijk beëindigen, ook volgens intelligente Patrick en Jan Veltman .. het kan binnen 4 jaar om de mensheid en planeet aarde te redden
olie, kolen en kernenergie verbruiken en op pompen tot 5-10% af bouwen binnen 5 jaar, dat kun je NOOIT aan ijdele lll pvvd 15c(da) mammon slaafse hebzuchtige bezitterige trumpoetin binsalmankimjongun wildersyesilgoz macronmerz elonmuskbenvanbeurden exxon mobil shell toyotamercedesvolkswagen rhein metall pig(rat) politici over laten
Innis actis overleedis
Hoe moest dat gevoeld hebben, om op zo'n landmijn te rijden en dan in 1 keer weg te zijn ? Was het een dood van wanhoop of geluk ? Je wist het nooit zeker met die ijdele verwaanden. Met niemand trouwens. De eige naar van de pvvd fvd ja21 nsbbb sigarenwinkel hield audiëntie .. Ratchet was weer terug in Den Haag en had als een wonder de explosie overleefd zonder enige merkbare schade, lichte pijn aan rechter lies, rechter knie en linker voet een schaafwond, maar een supercat met 7 levens herstelt snel; Ratchet woonde in een deel van de stad waar de oplossing van de woningnood werd uitgevochten over de ruggen van de bevolking. Ratchets huis lag in het gebied waar de strijd was beslist in het voordeel van de huiseige~naars. En dat waren ongetwijfeld dezelfden -waarschijnlijk was het er maar één, een dikke sigaren rokende pad- die de huizen aan de overzijde lieten verrotten tot de boel in elkaar dreigde te lazeren of in brand vlogen, en de gemeente hun, de hebzuchtige bezitterige pad of ratpig, met een beroep op schimmige verordeningen hun zin kon geven, vastgoed makelaar en corrupte project ontwikkelaar en gemeente bestuur vestia aannemer met maserati in 1.
Eens waren het stevige woningen geweest waarin min of meer welvarende gezinnen hun wel en wee hadden beleefd, nu verworden tot met planken dicht getimmerde holle karkassen, de onderkant van de voorgevel volgeplakt met grote en kleine reclame affiches voor uitzendbureaus, artistieke bijeenkomsten en schimmige politieke partijtjes. Hier en daar nog een winkel, 1 met camera's en bewaking en beveiliging systemen voor woningen en huis eigenaren, 1 in opgepoetste 2e en 5e handse handelswaar, een paar boetiekjes, twee supermarkten, plus en dirk van den broek .. zaken die het moesten hebben van een niet al te kieskeurige licht alternatieve middle & lower but not the 10% lowest class kaste klantenkring en een snelle omzet en voor wie de degelijkheid van de inrichting en de waterdichtheid van het huurcontract van minder belang waren .. behalve de twee supermarkten, maar daar waren de (huur)contracten niet met de pad of de ratpig afgesloten, eigen beheer.
De bewoners wisselden in aantal en samenstelling, maar Ratchet had de indruk dat het voornamelijk buitenlanders waren, de helft met honden bovendien, van wie het merendeel ook in een stadium van ontbinding verkeerde. Hoewel zijn traditionele artistieke ruimdenkendheid hem belette hun levenswijze af te keuren, was hij soms bang voor ze, bloederig schapen halal slachten op het balkon bijvoorbeeld, ook al was dat nooit gebeurd, en had hij liever gewild dat ze hun intrek in een andere buurt hadden genomen .. en dan was er nog dat 22 jarige joch david met zijn lege keiharde HAKKEUH muziek en de extreem rechtse lege domme NApraatjes van dat joch .. zo leeg dat hij alles van se rechtse pvvd ss vriendjes over nam en na praatte of na gaapte. Het was niet alleen de angst om met een slachtmes op de keel beroofd te worden die in hem leefde, maar hij voelde zich ook bedreigd door lege holle witte gezichten met merkwaardige vlekken, de reddeloosheid van hun levens, de soms wat vreemde kleding, een enkele burka of hoofddoek dan wel andere rare muts, hun passieve laffe gelatenheid; ze leken er het bewijs van te zijn dat er geen zekerheid was in het leven en dat ieders bestaan op drijfzand was gebouwd.
Met nog een paar klanten stond de eige naar van de pvvd fvd ja21 nsbbbc in zijn sigarenwinkel die een eindje verder aan de "goede" kant van de straat was gevestigd en waarin rookartikelen steeds meer schuilgingen achter andere produkten, zoals blaaspijpen, snoepgoed, gekoelde dranken en souvenirs en Ratchet hoorde met gemengde gevoelens de verbitterde beurtzang van de eige naar en de klanten aan. "Meneer, voor mij rijden ze allemaal op een landmijn, het zootje. Ja, zo is het toch ? Je durft met die bejaarden als dilan en greet gewoon je huis niet meer uit. Als ze dat niet onder je kont vanwege gelde lijk gewin vandaan slopen voor nieuwe 1 miljoen eur appartementen, zo is het."
"Hebt u het gezien, was u erbij, heer ?" vroeg een dame .. Ratchet knikte. "Een schande niet ? Eerst hier in nederland de boel laten vernielen en dan met datzelfde profiterende verwaande verrotte doodse bekkie euns euven pols hoogte gaan nemen hoe het echt aan de Oost grens van Oekraïne is .. je zal toch zulke ouders of zo'n regering hebben met zulke onmensen."
"Voor mij rijden ze allemaal op een landmijn," herhaalde de man. "Ooit heb ik aangeboden hun pvvd fvd ja21 nsbbbc zakies waar te nemen als eige naar en commissaris, als boekhouder en econoom met bedrijfsleven ervaring, het slechtste besluit van mijn leven, opgeruimd staat netjes." Hij deed een greep onder de toonbank en haalde een zware hamer en een (lucht?)buks of geweer te voorschijn. "Deze vrienden heb ik altijd klaar liggen," zei hij met grimmige voldoening. "Als dat extreem rechtse tuig of die armoedzaaiers ook maar 1 stap in de zaak doen, dan haal ik ze te voorschijn en ik gebruik ze ook. "Maar dat weten ze, hoor", zei de vrouw. "Ze durven hier niet binnen te komen."
"En als ze nu gewoon iets willen kopen ?" opperde Ratchet. "Kopen ?" hoonlachte de man. "Die, iets kopen ? Ze zijn erger dan nazi's, joden, zigeuners en gauwdieven, meneer !" "Wat we hier toch allemaal niet meemaken", zei de vrouw, "dat weet u toch ook; in d'r eigen verwaande verrotte doodse zelfbeklag, zelfgenoegzaamheid, hebzucht, bezit en ijdelheid wentelen, dat zijn toch geen mensen meer !"
"En de gemeente, wat doet de gemeente eraan ?" vroeg de man. "Ze krijgen nog geld toe, corrupte opportunistische zogenaamd populistische of volkse vriendjespolitiek tussen greet wilders, richard de mos, hoe heet die vvd dikkop burgemeester, bruls of jan van zanen en ratteritaverdonk .. en op lande lijk niveau is het nog veel erger, meneer ! Ik ben een oude pvda-er, in de oorlog in een kamp gezeten wegens werk weigering voor de moffen, na de oorlog altijd p van de a gestemd, maar bij de volgende verkiezingen .. godverdomme, ze moesten ze allemaal tegen de muur zetten !"
Bij de boekhandel en postkantoor annex fietsenmaker lag een briefje voor hem van Streepis; ze zou later contact opnemen, het gebeuren met de landmijn had haar teveel geschokt. Op Saqib, de eigenaar van de boekhandel-postkantoor annex fietsenmaker had ze een zenuwachtige indruk gemaakt, maar Saqib kon zich voorstellen dat het gebeuren haar had aangegrepen. In het kantoortje achter de zaak aten ze een Vietnamese loempia en dronken ze ice tea.
"Ja, het is treurig, maar je kan het de mensen nauwelijks kwalijk nemen", zei Saqib toen Ratchet hem de reactie van de pvvd ja21 fvd nsbbbc eigenaar en sigarenwinkelier vertelde. "We hebben er hier toch ook in mindere mate last van; ze komen met z'n drieën, de één maakt een babbel, de anderen kijken wat rond en hebben losse handjes. En die burka's, daar kun je ook heel wat in en achter verstoppen, tot greet wilders of dilan yesilkots aan toe. Ga daar maar eens op letten. Nee, we zijn nog heel heel ver weg van de ideale maatschappij. Hoe staat het met de kunst van het leven, hoe staat het met je "gauw weg" filosofie .. je was door die landmijn binnen een week weer terug !"
"Ach .." .. "Interesseren die verkiezingen jou nog, ik walg ervan, afschaffen, meteen, die bende." .. "Ja, niks bijzonders," zei Ratchet, "het gaat gewoon allemaal door .. gedachteloze zombies zijn ze geworden .. verworden." "Wat had je dan gedacht ?" "Ik weet het niet .. oppervlakkigheden .. kleine veranderingen die een geleidelijke grote verandering ten goede inleiden .. in lijden."
In de avond rond 20.00 uur zat hij wat sombertjes te mijmeren over zijn pijntjes en wat hij allemaal had mee gemaakt bij "zijn" sportclub njoy o2, maar dat niemand naar zijn echte waar gebeurde dramatische verhaal luisterde of zich daarvoor interesseerde .. de hele tijd alleen maar die verwaande ijdelheid van politici, presentatoren en andere rechtse ouwe weiffies, van piggies maximalia bea willy via ratterita verdonk tot bont en bal en timmerman ss ijdele lll pvvdcda66 prietpraat .. om zichzelf op te vrolijken dacht hij aan 'kennis niksis schelis .. en ik sweer je jongeuh' wat een ex vriendin voor de grap af en toe herhaalde .. en dat deed ze zo leuk, dat hij er telkens vrolijk van werd. Aan andere kennissen had hij het gebeurde verteld, over de laatste zes jaar en dan nu 8 onmensen zo opgeblazen zien worden, maar hij was ermee opgehouden toen hij merkte dat hij er niet in slaagde om de essentie .. of de emotie .. of het gevoel op zijn gehoor over te brengen. En wat was en is die essentie, die emotie, dat gevoel trouwens ?
Wat de feiten betreft was een en ander snel verteld, maar toch had hij steeds het gevoel dat er iets aan ontbrak, dat hij, welke woorden hij ook gebruikte, hoeveel details hij ook aanbracht, het unieke van zijn ervaring niet kon overbrengen. Zijn verhaal klonk ongetwijfeld net zoals de verhalen die de anderen begonnen te vertellen, want iedereen bleek wel iets gruwelijks te hebben meegemaakt : een vriend die was verdronken, een vriendin die tussen de trein en het perron was terecht gekomen, een familielid dat zich op zolder had opgehangen. En allemaal vertelden ze hun geschiedenis alsof het een anekdote betrof, een fait divers uit de krant, iets waarvan de emotie allang was afgesleten .. als die ooit aanwezig was geweest. Maar misschien voelden ze wel hetzelfde als hij .. of hadden ze eens hetzelfde gevoeld : een mengsel van wanhoop, drift, verdriet en boosheid en ongeloof, dit kan toch niet waar zijn ? En misschien hadden ze ooit ook wel het idee gekoesterd dat ze dit niet zomaar voorbij konden laten gaan, dat ze er iets mee moesten doen, maar wat ? maar wat ? .. dat het niet goed was om alles maar verloren te laten gaan .... .. in de rompslomp van het leven.
Hij voelde een arm om zijn schouders en hoorde de warme sexy stem van Anke S. .. toen hij hetzelfde 3 weken geleden had gedaan riep ze : "huuuuu, nou hangt dat beest opeens rond mijn nek, verdomme !" in het Pools, met oprechte schrik en een lichte vloek, dat voelde hij heel fijn aan. Mooi, dat dat tij gekeerd was
Koning kas koes kielewan & prinses kierewiet
